Pazartesi, Ekim 20, 2008

Zeki Müren'in yazdığı yazılar - 1

benim arkadaşlarım! yüzlerini dahi görmediğim, bilmediğim, samimi ve vefakâr arkadaşlarım! sizlerle karşı karşıya gelmek ve samimi bir hasbihalde bulunmayı arzulamak, senelerden beri içimi yakan bir ateşti. bana yazdığınız mektuplara cevap alamadığınız zaman, emin olunuz en az sizler kadar mahzun olmuş, en az sizler kadar ben de kendime kızmışımdır. fakat beni bu şekilde hareket etmeğe mecbur tutan birçok sebepler var. ne kadar isterdim bu sebepleri sizlere jean jack rousseau gibi samimi bir şekilde itiraf etmeyi. fakat mümkün değil. ama diyeceksiniz ki, büyük filozof j. j. rousseau her şeyini itiraf edebilmek cesaret meselesi değil. j. j. rousseau her şeyini itiraf ederken kendisini bağlayan bir hatıra ve bu hatıraya karşı bir hürmeti yoktu. benim ise her zaman içimde taht kurmuş eski bir hatıram ve bu hatıraya karşı ruhumun en ücra köşelerinden kopup gelen bir hürmet ve sevgim var. hiçbir şey değilken, bursa’nın düzensiz taşları üzerinde sadece zeki olarak dolaşırken beni seven bir insanın belki hatırasına, belki de şahsına olan hürmetimden yazamam, itiraf edemem.

aşktan korkan insanlar aşkını saklayanlardır. ben ise aşktan korkmuyorum. korkmadığım için de aşkımı itiraf etmekten çekinmiyorum. birçoklarınız bana kızdınız ve yazdığınız mektuplarda beni aşktan, histen mahrum bir insan olarak itham ettiniz. halbuki ben, bu en ağır ithamlarınızı bile büyük bir aşk içinde okudum. sizler beni acı sözlerinizle iğneleyip derin bir sükûn ve huzura kavuştuktan sonra acaba benim çektiğim ıstırabı duydunuz mu?aşk için yanaklarımdan süzülen yaşların dudaklarımda bıraktığı o tuzlu lezzeti sizler de bir an olsun hissetiniz mi, tattınız mı?

bütün dünya edebiyatını tetkik ediniz ve en büyük sanatkârlar, aynı zamanda en büyük âşıklardır. aşk, bir bestenin, bir şarkını, bir romanın, bir tablonun velhasıl bir eserin doğmasında en büyük amildir. her var olan şeyin sebebi ve mahsûlü bence aşktır ve en büyük âşık da tanrı’dır.
peygamberine:
“sen olmasaydın, sen olmasaydın ben bu kâinatı yaratmazdım” diyen tanrı’dan aldığımız aşkla, aşk için, aşka hasretiz.
hürmet ve sevgilerimle aziz dostlarım ve muhterem okuyucularım…”

zeki müren, artist dergisi, 1960.

Hiç yorum yok: